33/AHZÂB-51
تُرْجِي مَن تَشَاء مِنْهُنَّ وَتُؤْوِي إِلَيْكَ مَن تَشَاء وَمَنِ ابْتَغَيْتَ مِمَّنْ عَزَلْتَ فَلَا جُنَاحَ عَلَيْكَ ذَلِكَ أَدْنَى أَن تَقَرَّ أَعْيُنُهُنَّ وَلَا يَحْزَنَّ وَيَرْضَيْنَ بِمَا آتَيْتَهُنَّ كُلُّهُنَّ وَاللَّهُ يَعْلَمُ مَا فِي قُلُوبِكُمْ وَكَانَ اللَّهُ عَلِيمًا حَلِيمًا
AHZÂB-51 Ayetinin Türkçe Okunuşu: Turcî men teşâu minhunne ve tu’vî ileyke men teşâu, ve menibtegayte mimmen azelte fe lâ cunâha aleyk(aleyke), zâlike ednâ en tekarre a’yunuhunne ve lâ yahzenne ve yerdayne bimâ âteytehunne kulluhunn(kulluhunne), vallâhu ya’lemu mâ fî kulûbikum ve kânallâhu alîmen halîmâ.
AHZÂB-51 Ayeti Türkçe Meali: Onlardan dilediğini ertelersin, dilediğini yanına alırsın. Ve azlettiklerinden (bıraktıklarından) istediğini (tekrar) yanına almanda bundan sonra sana günah yoktur. Bu, onların gözlerinin aydın olması (sevinmeleri), onların hüzünlenmemesi ve bu onların hepsinin senin verdiğin şeylerden razı olmaları için en uygundur. Ve Allah, kalplerinizde olanları bilir. Allah, Alîm’dir (en iyi bilen), Halîm’dir.
1. | turcî | : sen ertelersin |
2. | men | : kim, kimse |
3. | teşâu | : sen dilersin |
4. | min-hunne | : onlardan |
5. | ve tu'vî | : ve yanına alırsın |
6. | ileyke | : sana |
7. | men | : kim, kimse |
8. | teşâu | : sen dilersin |
9. | ve men | : ve kim, kimse |
10. | ibtegayte | : sen istedin |
11. | mimmen | : (min men) |
12. | min | : dan |
13. | men | : kim, kimse |
14. | azelte | : sen azlettin, bıraktın |
15. | fe | : artık, bundan sonra |
16. | lâ cunâha | : günah yoktur |
17. | aleyke | : senin üzerine |
18. | zâlike | : işte bu |
19. | ednâ | : en yakın, en uygun |
20. | en tekarre a'yunu-hunne | : gözleri aydın olmak (sevinmek) |
21. | ve lâ yahzenne | : ve mahzun olmazlar, hüzünlenmezler |
22. | ve yerdayne | : razı olurlar |
23. | bimâ | : şeyler ile |
24. | âteyte-hunne | : onlara verdin |
25. | kullu-hunne | : onların hepsi |
26. | vallâhu | : ve Allah |
27. | ya'lemu | : o bilir |
28. | mâ | : şey |
29. | fî | : içinde |
30. | kulûbi-kum | : sizin kalpleriniz |
31. | ve kânallâhu (ve kâne allâhu) | : ve Allah oldu, Allah (dır) |
32. | alîmen | : çok iyi bilen |
33. | halîmen | : halim |
* Ayet Kelime sözlüğü
kurantefsiri.com sitesinden download edilmiştir.