3/ÂLİ İMRÂN-7
(3) ÂLİ İMRÂN SuresiÂyet - 7 Cüz - 1 |
|
| 4 5 6 7 8 9 10 |
هُوَ الَّذِيَ أَنزَلَ عَلَيْكَ الْكِتَابَ مِنْهُ آيَاتٌ مُّحْكَمَاتٌ هُنَّ أُمُّ الْكِتَابِ وَأُخَرُ مُتَشَابِهَاتٌ فَأَمَّا الَّذِينَ في قُلُوبِهِمْ زَيْغٌ فَيَتَّبِعُونَ مَا تَشَابَهَ مِنْهُ ابْتِغَاء الْفِتْنَةِ وَابْتِغَاء تَأْوِيلِهِ وَمَا يَعْلَمُ تَأْوِيلَهُ إِلاَّ اللّهُ وَالرَّاسِخُونَ فِي الْعِلْمِ يَقُولُونَ آمَنَّا بِهِ كُلٌّ مِّنْ عِندِ رَبِّنَا وَمَا يَذَّكَّرُ إِلاَّ أُوْلُواْ الألْبَابِ
ÂLİ İMRÂN-7 Ayetinin Türkçe Okunuşu: Huvellezî enzele aleykel kitâbe minhu âyâtun muhkemâtun hunne ummul kitâbi ve uharu muteşâbihât(muteşâbihâtun), fe emmâllezîne fî kulûbihim zeygun fe yettebiûne mâ teşâbehe minhubtigâel fitneti vebtigâe te’vîlihi, ve mâ ya’lemu te’vîlehû illâllâh(illâllâhu), ver râsihûne fîl ilmi yekûlûne âmennâ bihî, kullun min indi rabbinâ, ve mâ yezzekkeru illâ ulûl elbâb(elbâbi).
ÂLİ İMRÂN-7 Ayeti Türkçe Meali: Kitab'ı sana indiren O'dur. Onun bir kısmı muhkem (hüküm ihtiva eden, mânâsı açık olan) âyetlerdir, onlar Kitab'ın esasıdır ve diğerleri, muteşâbihtir (yoruma açık âyetlerdir). Fakat kalplerinde eğrilik (bâtıla meyil) bulunanlar, bu sebeble muteşâbih olanlara (yorum gerektirenlere) tâbî olurlar. Ondan fitne çıkarmak için, onun te'vilini (yorumunu) yapmak isterler. Ve onun te'vilini Allah'dan başka kimse bilmez ve ilimde rusuh sahipleri ise: “Biz O'na îmân ettik, hepsi Rabbimizin katındandır” derler, onlar da tezekkür edemezler, sadece Ulûl'elbab (daimi zikrin ve sırların sahipleri) (tezekkür edebilir).
| 1. | huve ellezî | : O ki |
| 2. | enzele | : indirdi |
| 3. | aleyke | : sana |
| 4. | el kitâbe | : kitap |
| 5. | min-hu | : ondan |
| 6. | âyâtun | : âyetler |
| 7. | muhkemâtun | : muhkem, hüküm ihtiva eden, mânâsı açık olan, kesin hükmedilmiş olan |
| 8. | hunne | : onlar |
| 9. | ummu el kitâbi | : bütün semavî kitapları ihtiva eden ana kitap |
| 10. | ve uharu | : ve diğerleri |
| 11. | muteşâbihâtun | : tevile tâbî, yoruma açık |
| 12. | fe emmâ ellezîne | : fakat onlar |
| 13. | fî kulûbi-him | : onların kalplerinde vardır |
| 14. | zeygun | : eğrilik, bâtıla meyil |
| 15. | fe | : bu sebeble |
| 16. | yettebiûne | : tâbî olurlar |
| 17. | mâ teşâbehe | : muteşâbih olanlara, yorum gerektirenlere |
| 18. | min-hu | : ondan |
| 19. | ibtigâe | : amaç edindi, istedi |
| 20. | el fitneti | : fitne |
| 21. | ve ibtigâe | : ve amaç edindi, istedi |
| 22. | te'vîli-hi | : onun tevilini, açıklamasını, yorumunu |
| 23. | ve mâ ya'lemu | : ve bilmez |
| 24. | te'vîle-hu | : onun tevilini, açıklamasını, yorumunu |
| 25. | illâ allâhu | : Allah'tan başka |
| 26. | ve er râsihûne | : rûsuh sahipleri |
| 27. | fî el ilmi | : ilimde |
| 28. | yekûlûne | : derler |
| 29. | âmennâ bihi | : biz ona inandık, ona îmân ettik |
| 30. | kullun | : hepsi |
| 31. | min indi rabbi-nâ | : Rabbimiz'in katından |
| 32. | ve mâ yezzekkeru | : ve tezekkür edemezler anlamını çıkartamazlar |
| 33. | illâ ulû el elbâbi | : ancak, sadece lübblerin, sırların sahipleri |
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
91
92
93
94
95
96
97
98
99
100
101
102
103
104
105
106
107
108
109
110
111
112
113
114
115
116
117
118
119
120
121
122
123
124
125
126
127
128
129
130
131
132
133
134
135
136
137
138
139
140
141
142
143
144
145
146
147
148
149
150
151
152
153
154
155
156
157
158
159
160
161
162
163
164
165
166
167
168
169
170
171
172
173
174
175
176
177
178
179
180
181
182
183
184
185
186
187
188
189
190
191
192
193
194
195
196
197
198
199
200
