7/A'RÂF-143
(7) A'RÂF SuresiÂyet - 143 Cüz - 1 |
|
| 140 141 142 143 144 145 146 |
وَلَمَّا جَاء مُوسَى لِمِيقَاتِنَا وَكَلَّمَهُ رَبُّهُ قَالَ رَبِّ أَرِنِي أَنظُرْ إِلَيْكَ قَالَ لَن تَرَانِي وَلَكِنِ انظُرْ إِلَى الْجَبَلِ فَإِنِ اسْتَقَرَّ مَكَانَهُ فَسَوْفَ تَرَانِي فَلَمَّا تَجَلَّى رَبُّهُ لِلْجَبَلِ جَعَلَهُ دَكًّا وَخَرَّ موسَى صَعِقًا فَلَمَّا أَفَاقَ قَالَ سُبْحَانَكَ تُبْتُ إِلَيْكَ وَأَنَاْ أَوَّلُ الْمُؤْمِنِينَ
A'RÂF-143 Ayetinin Türkçe Okunuşu: Ve lemmâ câe mûsâ li mîkâtinâ ve kellemehu rabbuhu kâle rabbi erinî enzur ileyke, kâle len terânî ve lakininzur ilâl cebeli fe inistekarre mekânehu fe sevfe terânî fe lemmâ tecellâ rabbuhu lil cebeli cealehu dekkan ve harra mûsâ saıkan, fe lemmâ efaka kâle subhâneke tubtu ileyke ve ene evvelul mu’minîn (mu’minîne).
A'RÂF-143 Ayeti Türkçe Meali: Musa (A.S), tayin ettiğimiz (belirlediğimiz) zamanda gelince, Rabbi onunla konuştu. (Musa A.S) şöyle dedi: “Rabbim, bana (Kendini) göster, Sana bakayım.” (Allahû Tealâ): “Beni asla göremezsin. Ve fakat dağa bak! O, mekânını kararlı tutabilirse (yerinde durabilirse); o zaman sen, Beni görürsün.” buyurdu. Rabbi, dağa tecelli ettiği zaman onu paramparça etti. Musa (A.S), bayılarak yere düştü. Sonra ayıldığı zaman: “Sen Sübhan’sın (Seni tenzih ederim). Sana tövbe ederim. Ben, mü’minlerin ilkiyim.” dedi.
| 1. | ve lemmâ | : ve olduğu zaman, olunca |
| 2. | câe mûsâ | : Musa (as) geldi |
| 3. | li mîkâti-nâ | : mikâtımıza, belirlediğimiz zamanda |
| 4. | ve kelleme-hu | : ve onunla konuştu |
| 5. | rabbu-hu | : onun Rabbi |
| 6. | kâle | : dedi |
| 7. | rabbi | : Rabbim |
| 8. | eri-nî | : bana göster |
| 9. | enzur | : bakayım |
| 10. | ileyke | : sana |
| 11. | kâle | : dedi |
| 12. | len terâ-nî | : beni asla göremezsin |
| 13. | ve lâkin unzur | : ve fakat bak |
| 14. | ilâ el cebeli | : dağa |
| 15. | fe in istekarre | : o zaman eğer kararlı tutabilirse |
| 16. | mekâne-hu | : mekânını, yerini |
| 17. | fe | : o taktirde |
| 18. | sevfe terâ-nî | : sen beni göreceksin |
| 19. | fe lemmâ tecellâ | : fakat tecelli ettiği zaman |
| 20. | rabbu-hu | : onun Rabbi |
| 21. | li el cebeli | : dağa |
| 22. | ceale-hu | : onu kıldı, yaptı |
| 23. | dekkan | : paramparça, dümdüz |
| 24. | ve harra mûsâ | : ve Musa (as) düştü |
| 25. | saikân | : baygın |
| 26. | fe lemmâ efaka | : sonra ayıldığı zaman |
| 27. | kâle | : dedi |
| 28. | subhâne-ke | : Sen Sübhan'sın, Seni noksan sıfatlardan tenzih ederim |
| 29. | tubtu | : tövbe ettim |
| 30. | ve ene | : ve ben |
| 31. | evvelu el mu'minîne | : mü'minlerin ilkiyim |
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
91
92
93
94
95
96
97
98
99
100
101
102
103
104
105
106
107
108
109
110
111
112
113
114
115
116
117
118
119
120
121
122
123
124
125
126
127
128
129
130
131
132
133
134
135
136
137
138
139
140
141
142
143
144
145
146
147
148
149
150
151
152
153
154
155
156
157
158
159
160
161
162
163
164
165
166
167
168
169
170
171
172
173
174
175
176
177
178
179
180
181
182
183
184
185
186
187
188
189
190
191
192
193
194
195
196
197
198
199
200
201
202
203
204
205
206
