7/A'RÂF-157
(7) A'RÂF SuresiÂyet - 157 Cüz - 1 |
|
| 154 155 156 157 158 159 160 |
الَّذِينَ يَتَّبِعُونَ الرَّسُولَ النَّبِيَّ الأُمِّيَّ الَّذِي يَجِدُونَهُ مَكْتُوبًا عِندَهُمْ فِي التَّوْرَاةِ وَالإِنْجِيلِ يَأْمُرُهُم بِالْمَعْرُوفِ وَيَنْهَاهُمْ عَنِ الْمُنكَرِ وَيُحِلُّ لَهُمُ الطَّيِّبَاتِ وَيُحَرِّمُ عَلَيْهِمُ الْخَبَآئِثَ وَيَضَعُ عَنْهُمْ إِصْرَهُمْ وَالأَغْلاَلَ الَّتِي كَانَتْ عَلَيْهِمْ فَالَّذِينَ آمَنُواْ بِهِ وَعَزَّرُوهُ وَنَصَرُوهُ وَاتَّبَعُواْ النُّورَ الَّذِيَ أُنزِلَ مَعَهُ أُوْلَئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ
A'RÂF-157 Ayetinin Türkçe Okunuşu: Ellezîne yettebiûner resûlen nebiyyel ummiyyellezî yecidûnehu mektûben indehum fît tevrâti vel incîli ye’muruhum bil ma’rûfi ve yenhâhum anil munkeri ve yuhıllu lehumut tayyibâti ve yuharrimu aleyhimul habâise ve yedau anhum ısrahum vel aglâlelletî kânet aleyhim, fellezîne âmenû bihî ve azzerûhu ve nasarûhu vettebeûn nûrellezî unzile meahu, ulâike humul muflihûn(muflihûne).
A'RÂF-157 Ayeti Türkçe Meali: Onlar ki, yanlarındaki Tevrat’ta ve İncil’de yazılı buldukları ümmî, nebî, resûle tâbî olurlar. Onlara ma’ruf ile (irfanla) emreder, onları münkerden nehyeder ve onlara tayyib olanları (temiz ve güzel olan şeyleri), helâl kılar. Habis olanları (kötü ve pis şeyleri), onlara haram kılar. Ve onların, ağırlıklarını (günahlarını sevaba çevirip, günahlarının ağırlığını) kaldırır. Ve üzerlerindeki zincirleri, (ruhu vücuda bağlayan bağ ve fetih kapısının üzerindeki 7 baklalı altın zincir) kaldırır. Artık onlar, O’na îmân ettiler ve O’na saygı gösterdiler ve O’na yardım ettiler ve O’nunla beraber indirilen Nur’a (Kur’ân-ı Kerim’e) tâbî oldular. İşte onlar, onlar felâha (kurtuluşa, cennet mutluluğuna ve dünya mutluluğuna) erenlerdir.
| 1. | ellezîne | : o kimseler ki, onlar ki |
| 2. | yettebiûne | : uyarlar, tâbî olurlar |
| 3. | er resûle | : resûle, elçiye |
| 4. | en nebiyye el ummiyye ellezî | : okuma yazma bilmeyen peygamber ki o |
| 5. | yecidûne-hu | : onu bulurlar |
| 6. | mektûben | : yazılı olarak |
| 7. | inde-hum | : yanlarında |
| 8. | fî et tevrâti | : Tevrat'ta |
| 9. | ve el incîli | : ve İncil |
| 10. | ye'muru-hum | : onlara emreder |
| 11. | bi el ma'rûfi | : irfanla |
| 12. | ve yenhâ-hum | : ve onlara yasaklar, onları nehyeder |
| 13. | an el munkeri | : münkerden, kötülükten |
| 14. | ve yuhıllu | : ve helâl kılar |
| 15. | lehum et tayyibâti | : onlara temiz ve güzel olanları |
| 16. | ve yuharrimu | : ve haram kılar |
| 17. | aleyhim el habâise | : onlara, habis olan şeyleri (kötü ve pis olan şeyler) |
| 18. | ve yedau | : ve kaldırır |
| 19. | an-hum | : onlardan |
| 20. | ısra-hum | : onların ağırlığını, zorluklarını, yüklerini |
| 21. | ve el aglâle elletî | : ve zincirin halkaları ki o |
| 22. | kânet | : oldu, olmuş olan (olan) |
| 23. | aleyhim | : onların üzerinde |
| 24. | fe ellezîne | : böylece o kimseler, onlar |
| 25. | âmenû bi-hi | : ona inandılar, iman ettiler |
| 26. | ve azzerû-hu | : ona saygı gösterdiler |
| 27. | ve nasarû-hu | : ve ona yardım ettiler |
| 28. | ve ittebeû en nûre ellezî | : ve o nura tâbî oldular ki o |
| 29. | unzile | : indirildi |
| 30. | mea-hu | : onunla birlikte, beraber |
| 31. | ulâike | : işte onlar |
| 32. | hum el muflihûne | : onlar felâha (kurtuluşa) erenlerdir |
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
91
92
93
94
95
96
97
98
99
100
101
102
103
104
105
106
107
108
109
110
111
112
113
114
115
116
117
118
119
120
121
122
123
124
125
126
127
128
129
130
131
132
133
134
135
136
137
138
139
140
141
142
143
144
145
146
147
148
149
150
151
152
153
154
155
156
157
158
159
160
161
162
163
164
165
166
167
168
169
170
171
172
173
174
175
176
177
178
179
180
181
182
183
184
185
186
187
188
189
190
191
192
193
194
195
196
197
198
199
200
201
202
203
204
205
206
