7/A'RÂF-37
(7) A'RÂF SuresiÂyet - 37 Cüz - 1 |
|
| 34 35 36 37 38 39 40 |
فَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرَى عَلَى اللّهِ كَذِبًا أَوْ كَذَّبَ بِآيَاتِهِ أُوْلَئِكَ يَنَالُهُمْ نَصِيبُهُم مِّنَ الْكِتَابِ حَتَّى إِذَا جَاءتْهُمْ رُسُلُنَا يَتَوَفَّوْنَهُمْ قَالُواْ أَيْنَ مَا كُنتُمْ تَدْعُونَ مِن دُونِ اللّهِ قَالُواْ ضَلُّواْ عَنَّا وَشَهِدُواْ عَلَى أَنفُسِهِمْ أَنَّهُمْ كَانُواْ كَافِرِينَ
A'RÂF-37 Ayetinin Türkçe Okunuşu: Fe men azlemu mimmenifterâ alâllâhi keziben ev kezzebe bi âyâtihi, ulâike yenâluhum nasîbuhum minel kitâb(kitâbi), hattâ izâ câethum rusulunâ yeteveffevnehum kâlû eyne mâ kuntum ted'ûne min dûnillâh(dûnillâhi) kâlû dallû annâ ve şehidû alâ enfusihim ennehum kânû kâfirîn(kâfirîne).
A'RÂF-37 Ayeti Türkçe Meali: Allah’a karşı yalanla iftira edenden veya O’nun âyetlerini yalanlayandan daha zalim kim (var)dır? Kitap’tan (Kur’ân-ı Kerim’den) kendilerine nasipleri erişecek olanlar, işte onlardır. Onlara resûllerimiz (elçi melekler, ölüm melekleri) geldiği zaman, onları vefat ettirirlerken (onlara) şöyle dediler: “Allah’tan başka dua etmiş olduğunuz şeyler nerede?” (Onlar da): “Bizden saptılar (gittiler).” dediler. Ve kendilerinin (nefslerinin) üzerine kâfir olduklarına, kendileri şahitlik ettiler.
| 1. | fe | : o zaman, öyleyse |
| 2. | men azlemu | : kim daha zalim |
| 3. | mimmen ifterâ | : iftira eden kimseden |
| 4. | alâ allâhi | : Allah'a |
| 5. | keziben | : yalan olarak, yalanla |
| 6. | ev | : veya |
| 7. | kezzebe | : yalanladı |
| 8. | bi âyâti-hi | : onun âyetlerini |
| 9. | ulâike | : işte onlar |
| 10. | yenâlu-hum | : onlara nail olur, erişir, ulaşır |
| 11. | nasîbu-hum | : onların nasipleri, payları |
| 12. | min el kitâbi | : kitaptan |
| 13. | hattâ | : sonunda, olunca |
| 14. | izâ câet-hum | : onlara geldiği zaman |
| 15. | rusulu-nâ | : resûllerimiz, elçilerimiz |
| 16. | yeteveffevne-hum | : onların vefat ettirir |
| 17. | kâlû | : dediler |
| 18. | eyne | : nerede |
| 19. | mâ kuntum ted'ûne | : ibadet ettiğiniz, dua ettiğiniz şeyler |
| 20. | min dûnillâhi | : Allah'tan başka |
| 21. | kâlû | : dediler |
| 22. | dallû | : saptılar (gittiler) |
| 23. | an-nâ | : bizden |
| 24. | ve şehidû | : ve şahit oldular |
| 25. | alâ enfusi-him | : kendi nefslerine, kendilerine |
| 26. | enne-hum | : kendilerinin ... olduğuna |
| 27. | kânû kâfirîne | : kâfirler oldular |
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
91
92
93
94
95
96
97
98
99
100
101
102
103
104
105
106
107
108
109
110
111
112
113
114
115
116
117
118
119
120
121
122
123
124
125
126
127
128
129
130
131
132
133
134
135
136
137
138
139
140
141
142
143
144
145
146
147
148
149
150
151
152
153
154
155
156
157
158
159
160
161
162
163
164
165
166
167
168
169
170
171
172
173
174
175
176
177
178
179
180
181
182
183
184
185
186
187
188
189
190
191
192
193
194
195
196
197
198
199
200
201
202
203
204
205
206
