2/BAKARA-127
وَإِذْ يَرْفَعُ إِبْرَاهِيمُ الْقَوَاعِدَ مِنَ الْبَيْتِ وَإِسْمَاعِيلُ رَبَّنَا تَقَبَّلْ مِنَّا إِنَّكَ أَنتَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ
BAKARA-127 Ayetinin Türkçe Okunuşu: Ve iz yerfeu ibrâhîmul kavâide minel beyti veismâîl(ismâîlu) rabbenâ tekabbel minnâ inneke entes semîul alîm(alîmu).
BAKARA-127 Ayeti Türkçe Meali: İbrâhîm (a.s) ve İsmail (a.s), beyt’in (Kâbe’nin) temellerini yükseltiyorlardı (ve şöyle dua ediyorlardı): “Rabbimiz,
bizden (bunu) kabul buyur. Muhakkak ki Sen, Sen, en iyi işiten ve en iyi bilensin.”
1. | ve iz | : ve o zaman, olduğu zaman |
2. | yerfeu | : yükseltir |
3. | ibrâhîmu | : İbrâhîm |
4. | el kavâide | : temeller |
5. | min el beyti | : evden (evin) |
6. | ve ismâîlu | : ve İsmail |
7. | rabbe-nâ | : Rabbimiz |
8. | tekabbel | : kabul buyur |
9. | min-nâ | : bizden |
10. | inne-ke | : muhakkak ki sen, şüphesiz sen |
11. | ente | : sen |
12. | es semîu | : hakkıyla işiten |
13. | el alîmu | : hakkıyla bilen |
* Ayet Kelime sözlüğü
kurantefsiri.com sitesinden download edilmiştir.