2/BAKARA-260
(2) BAKARA SuresiÂyet - 260 Cüz - 1 |
|
| 257 258 259 260 261 262 263 |
وَإِذْ قَالَ إِبْرَاهِيمُ رَبِّ أَرِنِي كَيْفَ تُحْيِي الْمَوْتَى قَالَ أَوَلَمْ تُؤْمِن قَالَ بَلَى وَلَكِن لِّيَطْمَئِنَّ قَلْبِي قَالَ فَخُذْ أَرْبَعَةً مِّنَ الطَّيْرِ فَصُرْهُنَّ إِلَيْكَ ثُمَّ اجْعَلْ عَلَى كُلِّ جَبَلٍ مِّنْهُنَّ جُزْءًا ثُمَّ ادْعُهُنَّ يَأْتِينَكَ سَعْيًا وَاعْلَمْ أَنَّ اللّهَ عَزِيزٌ حَكِيمٌ
BAKARA-260 Ayetinin Türkçe Okunuşu: Ve iz kâle ibrâhîmu rabbî erinî keyfe tuhyil mevtâ kâle e ve lem tu’min kâle belâ ve lâkin li yatmainne kalbî kâle fe huz erbeaten minet tayri fe surhunne ileyke summec’al alâ kulli cebelin minhunne cuz’en summed’uhunne ye’tîneke sa’yâ(sa’yen), va’lem ennallâhe azîzun hakîm(hakîmun).
BAKARA-260 Ayeti Türkçe Meali: Hz. İbrâhîm: “Rabbim, ölüleri nasıl dirilteceğini bana göster.” demişti. (Allah) “İnanmıyor musun?” buyurdu. (Hz. İbrâhîm de): “Evet (inanıyorum). Fakat kalbimin tatmin olması için.” dedi. “Öyleyse kuşlardan dört tane tut, sonra onları kendine alıştır (parçalayıp) her dağın üzerine onlardan bir parça koy, sonra da onları çağır. Sana koşarak gelirler. Ve Allah’ın, Azîz (ve) Hakîm olduğunu bil!”
| 1. | ve iz kâle | : ve demişti |
| 2. | ibrâhîmu | : İbrâhîm |
| 3. | rabbî | : Rabbim |
| 4. | eri-nî | : bana göster |
| 5. | keyfe | : nasıl |
| 6. | tuhyi | : diriltiyorsun, hayy yapıyorsun, |
| 7. | el mevtâ | : ölüler |
| 8. | kâle | : dedi |
| 9. | e ve lem tu'min | : ve inanmıyor musun |
| 10. | kâle | : dedi |
| 11. | belâ | : hayır, bilâkis, tam aksi (evet) |
| 12. | ve lâkin | : ve lâkin, fakat |
| 13. | li yatmainne | : tatmin olması için |
| 14. | kalbî | : benim kalbim |
| 15. | kâle | : dedi |
| 16. | fe | : o zaman, öyleyse |
| 17. | huz | : al, tut |
| 18. | erbeaten | : dört |
| 19. | min et tayri | : kuşlardan |
| 20. | fe | : böylece, sonra |
| 21. | surhunne ileyke | : (sana) yanına al, parçala |
| 22. | summe | : sonra |
| 23. | ic'al | : kıl, yap, koy |
| 24. | alâ | : üzerine, ... e |
| 25. | kulli | : hepsi, her |
| 26. | cebelin | : dağ |
| 27. | min-hunne | : onlardan |
| 28. | cuz'en | : bir parça |
| 29. | summe | : sonra |
| 30. | id'u-hunne | : onları çağır |
| 31. | ye'tîne-ke | : sana gelirler, gelecekler |
| 32. | sa'yen | : koşarak |
| 33. | va'lem | : ve bil |
| 34. | enne allâhe | : Allah'ın ..... olduğunu |
| 35. | azîzun | : azîz, üstün |
| 36. | hakîmun | : hakim, hüküm sahibi |
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
91
92
93
94
95
96
97
98
99
100
101
102
103
104
105
106
107
108
109
110
111
112
113
114
115
116
117
118
119
120
121
122
123
124
125
126
127
128
129
130
131
132
133
134
135
136
137
138
139
140
141
142
143
144
145
146
147
148
149
150
151
152
153
154
155
156
157
158
159
160
161
162
163
164
165
166
167
168
169
170
171
172
173
174
175
176
177
178
179
180
181
182
183
184
185
186
187
188
189
190
191
192
193
194
195
196
197
198
199
200
201
202
203
204
205
206
207
208
209
210
211
212
213
214
215
216
217
218
219
220
221
222
223
224
225
226
227
228
229
230
231
232
233
234
235
236
237
238
239
240
241
242
243
244
245
246
247
248
249
250
251
252
253
254
255
256
257
258
259
260
261
262
263
264
265
266
267
268
269
270
271
272
273
274
275
276
277
278
279
280
281
282
283
284
285
286
