12/YÛSUF-17
قَالُواْ يَا أَبَانَا إِنَّا ذَهَبْنَا نَسْتَبِقُ وَتَرَكْنَا يُوسُفَ عِندَ مَتَاعِنَا فَأَكَلَهُ الذِّئْبُ وَمَا أَنتَ بِمُؤْمِنٍ لِّنَا وَلَوْ كُنَّا صَادِقِينَ
YÛSUF-17 Ayetinin Türkçe Okunuşu: Kâlû yâ ebânâ innâ zehebnâ nestebiku ve tereknâ yûsufe inde metâınâ fe ekelehuz zi’bu, ve mâ ente bi mu’minin lenâ ve lev kunnâ sâdikîn(sâdikîne).
YÛSUF-17 Ayeti Türkçe Meali: “Ey babamız! Biz, yarış yapmak için gittik ve Yusuf’u eşyamızın yanına bıraktık. O zaman (o esnada) onu kurt yedi. Biz doğru söylesek bile, sen bize inanacak değilsin.” dediler.
1. | kâlû | : dediler |
2. | yâ ebâ-nâ | : ey babamız |
3. | in-nâ | : muhakkak ki, gerçekten biz |
4. | zeheb-nâ | : biz gittik |
5. | nestebiku | : biz yarış yapmak istiyoruz |
6. | ve terek-nâ | : ve biz terk ettik, bıraktık |
7. | yûsufe | : Yusuf |
8. | inde | : yanında |
9. | metâı-nâ | : eşyamız (metalarımız) |
10. | fe ekele-hu | : böylece, o zaman onu yedi |
11. | ez zi'bu | : kurt |
12. | ve mâ ente | : ve sen değilsin |
13. | bi mu'minin | : inanan |
14. | lenâ | : bize |
15. | ve lev kunnâ | : ve şâyet biz olsak bile |
16. | sâdikîne | : doğru sözlü, sadık olanlar, doğru söyleyen kimseler |
* Ayet Kelime sözlüğü
kurantefsiri.com sitesinden download edilmiştir.